Ζώα με αλβινισμό: Προκλήσεις και προσαρμογή στην άγρια φύση!
Στην θέα ενός ζώου αλβίνου, μήπως έχετε αισθανθεί θαυμασμό; Τα ζώα με αλβινισμό αποτελούν σπάνιο θέαμα, αλλά υπάρχουν παντού γύρω μας: από τον ουρανό μέχρι τα βάθη των θαλασσών. Αυτά τα ιδιαίτερα ζώα δεν έχουν μόνο άσπρο τρίχωμα – έχουν μερική ή ολική έλλειψη χρώματος λόγω έλλειψης της χρωστικής μελανίνης, με αποτέλεσμα το δέρμα τους να είναι εξαιρετικά αχνό σε σύγκριση με τα υπόλοιπα άτομα του ιδίου είδους. Σε πολλούς πολιτισμούς, η γέννηση ενός ζώου αλβίνου έχει μεγάλη θρησκευτική σημασία. Παρόλα αυτά, σύμφωνα με έρευνες, τα ζώα αυτά αντιμετωπίζουν δυσκολίες στην επιβίωσή τους στην άγρια φύση.
Ο όρος “αλβινισμός” αναφέρεται στην παρουσία μεταλλαγμένων γονιδίων που εμποδίζουν την παραγωγή μελανίνης, της χρωστικής ουσίας που καθορίζει το χρώμα του δέρματος, τριχώματος και ματιών. Στα θηλαστικά, στα οποία συγκαταλέγονται και οι άνθρωποι, ο αλβινισμός προκύπτει όταν ένα άτομο κληρονομεί μεταλλαγμένα γονίδια από και τους δύο γονείς. Η παραγωγή μελανίνης λαμβάνει χώρα στα μελανοκύτταρα, εξειδικευμένα κύτταρα που υπάρχουν στους οργανισμούς των αλβίνων ατόμων αλλά δεν είναι πλήρως λειτουργικά.
Παρόμοια περίπτωση μπορεί να συμβεί και με άλλα ζώα, όπου μπορούν να παραχθούν άλλες χρωστικές ουσίες εκτός από τη μελανίνη και επομένως να μην είναι εξολοκλήρου λευκά. Αξίζει να σημειωθεί ότι όχι όλα τα άτομα με λευκό τρίχωμα ή δέρμα πάσχουν από αλβινισμό. Ορισμένα μπορεί να έχουν απλώς ανοιχτόχρωμο δέρμα ή να αντιμετωπίζουν άλλες ιατρικές προκλήσεις, όπως ο λευκισμός. Για να καταλάβουμε τη διαφορά ανάμεσα σε ένα ζώο με αλβινισμό και ένα κανονικό, αρκεί να κοιτάξουμε τα μάτια του. Τα αιμοφόρα αγγεία που συνήθως καλύπτονται από μελανίνη είναι ορατά στα αλβίνα άτομα, προσδίδοντας στα μάτια τους το χαρακτηριστικό ροζ χρώμα.
Οι ζωικές πληθυσμοί με αλβινισμό αντιμετωπίζουν πολλές προκλήσεις στη φύση. Συχνά αντιμετωπίζουν προβλήματα όρασης, κάτι που τους δυσκολεύει στην αναζήτηση τροφής ή την αποφυγή κινδύνων. Επιπλέον, οι αλβίνοι ζώοι μπορεί να αντιμετωπίσουν δυσκολίες στην αναπαραγωγή, αφού μπορεί να είναι δύσκολο για αυτούς να βρουν σύντροφο για ζευγάρωμα.
Επιπλέον, η αδυναμία τους στο καμουφλάζ τους καθιστά ευάλωτους σε επιθέσεις από θηρευτές. Ένα παράδειγμα αποτελούν οι αλλειγάτορες με αλβινισμό, οι οποίοι είναι τόσο εμφανείς στους θηρευτές που συχνά τρώγονται πριν φτάσουν στην ωριμότητα. Τα ζώα με αλβινισμό αποτελούν επίσης στόχο για λαθροκυνηγούς που επιδιώκουν το κέρδος μέσω των παράνομων εμπορίων εξωτικών ζώων και των προϊόντων τους.
Η απειλή είναι τόσο μεγάλη και υπαρκτή ώστε μια μη κυβερνητική οργάνωση αγόρασε ένα νησί στην Ινδονησία για να χτίσει ένα καταφύγιο για έναν αλβίνο ουραγκοτάγκο, την Άλμπα. Παρόλα αυτά, τελικά αποφασίστηκε να αφεθεί ελεύθερη στη φύση λόγω της άγριας φύσης και της σωματικής της δύναμης.
Πολλά άλλα ζώα με αλβινισμό προστατεύονται σε ζωολογικούς κήπους για τη δική τους ασφάλεια. Οι άλβινο ελάφοι, για παράδειγμα, είναι τόσο ελκυστικοί για τους κυνηγούς ότι σε πολλές πολιτείες της Αμερικής έχει απαγορευθεί το κυνήγι τους. Ωστόσο, ευτυχώς, κάποια αλβίνα ζώα καταφέρνουν να επιζήσουν και να αναπαραχθούν με επιτυχία στην άγρια φύση. Για παράδειγμα, στο Olney του Illinois, υπάρχει μεγάλος πληθυσμός αλβίνων σκίουρων που προστατεύονται και αποτελούν αξιοθέατο και περηφάνια της περιοχής.
