Πολιτικοί και τα κατοικίδιά τους: Από τον Φάρλι στον Πούτιν
Με αλλαγμένα λόγια, σήμερα θα μιλήσουμε για τον ρόλο των σκύλων στην πολιτική και την επίδρασή τους στους ηγέτες του κόσμου. Κατά κύριο λόγο, οι ηγέτες προτιμούν τους σκύλους τους για διάφορους λόγους.
Ας ξεκινήσουμε με τον πρώην πρόεδρο των ΗΠΑ, Μπαράκ Ομπάμα, ο οποίος επέλεξε να παίζει με τα πανάκριβα, χοντρά σκυλιά του στα γρασίδια του Λευκού Οίκου. Φαίνεται ότι προτιμά τους σκύλους ράτσας, παίρνοντας έμπνευση από τον ίδιο τον Ομπάμα, ο οποίος συχνά φωτογραφίζεται αγκαλιά με τα λευκά, κοντούτσια σκυλάκια που προτιμούν οι συνταξιούχες.
Αυτά τα σκυλάκια γαβγίζουν ακόμη και τη σκιά τους και έχουν έναν παρεξηγημένο χαρακτήρα απέναντι σε όλους και σε όλα. Μοιάζουν με αληθινές ντίβες. Ίσως η επιλογή του ηγέτη της αντιπολίτευσης να χαϊδεύει αυτούς τους κακότροπους και γκρινιάρικους σκύλους να είναι ένας συνειδητός τρόπος να δείξει την αντίστασή του. Είναι σαν να γαβγίζουν για να τους προσεγγίσεις, όμως σούτομαι μόλις τους αγκαλιάσεις, κάτι που συμβαίνει και με ορισμένους ανθρώπους.
Επιπλέον, όταν είσαι ανοιχτά γκέι άντρας και περπατάς στην Αρτα και τον Βόλο, χρειάζεσαι λίγο θάρρος. Έτσι, δεν είναι τόσο άσχημο να έχεις ένα κανίς-γκριφόν-τεριέ δίπλα σου, καθώς έχουνε και λίγο χαρακτήρα. Ο πρωθυπουργός, από την άλλη πλευρά, επέλεξε ένα κυνηγόσκυλο-τεμπελόσκυλο για το Μέγαρο Μαξίμου. Το σκυλί αυτό έχει ένα μαγικό ύφος και φαίνεται να μην ενδιαφέρεται για το παιχνίδι της εξουσίας, αλλά προτιμά να αφιερώνεται στην καθαρά φυσική χαρά. Η υιοθέτησή του ήταν μέρος μιας προσπάθειας για να δώσει λύση στο πρόβλημα των αδέσποτων σκύλων στη χώρα.
Αυτό οδήγησε σε μια αύξηση του ενδιαφέροντος για τη διαβίωση των αδέσποτων σκύλων και τους όρους διαβίωσής τους, καθώς και στην ανάγκη για τη στήριξη όσων τους σώζουν. Ο δήμαρχος Αθηναίων ανακοίνωσε μέσω Instagram ότι εγκρίθηκαν δαπάνες για τη φροντίδα των ζώων συντροφιάς. Είναι ωραίο όλα αυτά, αλλά ελπίζουμε ότι θα δοθούν περισσότερες δυνατότητες για υιοθεσία, έτσι ώστε όσοι θέλουν να βοηθήσουν τα αδέσποτα να μπορούν να το κάνουν. Επίσης, είναι σημαντικό να υποστηριχθούν οι άνθρωποι που εργάζονται για τη σωτηρία των ζώων με την αναγκαία υλική και χρηματική βοήθεια.
Επιστρέφοντας στην πολιτική, δεν είναι καινούργιο να βλέπουμε σκύλους να συνοδεύουν τους ηγέτες. Μια ενδιαφέρουσα φωτογραφία από μια συνάντηση της Άνγκελα Μέρκελ με τον Βλαντίμιρ Πούτιν το 2007, αποτυπώνει τον ρόλο των σκύλων στην πολιτική. Η Μέρκελ, μια κορυφαία μορφή στην ευρωπαϊκή πολιτική ζωή, εκπροσωπεί μία επιτυχημένη ηγεσία, όπου οι γυναίκες διεκδικούν υψηλά αξιώματα.
Ωστόσο, η Μέρκελ φοβάται τους σκύλους από το 1995, όταν δέχθηκε μια επίθεση. Σε μια φωτογραφία από αυτήν τη συνάντηση, ο Πούτιν κάθεται με ένα έξαλλο, μαύρο σκυλί μπροστά από την φοβισμένη Μέρκελ. Σύμφωνα με τη Μέρκελ, ο Πούτιν ήθελε να δείξει την ανδρικότητά του μέσω της παρουσίας του σκύλου, καθώς η Ρωσία δεν έχει πολλές επιτυχίες στον πολιτικό και οικονομικό τομέα. Είναι προφανές ότι οι λόγοι πίσω από την επιλογή των σκύλων σαν συντρόφων στην πολιτική διαφέρουν από χώρα σε χώρα.
Στη χώρα μας, οι σκύλοι που βλέπουμε δίπλα στους ηγέτες μας δεν αποτελούν ένδειξη υποκρισίας. Αντίθετα, αποτελούν έναν τρόπο για να μεταδοθούν μηνύματα και να επιδειχθεί ευαισθησία. Οι σκύλοι συντροφιάς, οι γάτες της Προέδρου και πολλοί άλλοι ζώουσα υποστήριξη έχουν σαν στόχο να συμβάλουν στην προώθηση πολιτικών, όπως η φροντίδα των ζώων, και να δείξουν ευαισθησία.
Αυτός είναι ο τρόπος για να τραβήξουν την προσοχή της νεότερης γενιάς, η οποία αγαπά τα ζώα. Πρέπει να είναι “cute”, τρυφεροί και χαλαροί για να κερδίσουν την υποστήριξή τους. Φυσικά, αυτό το παιχνίδι μπορεί να φαίνεται γελοίο ή επιφανειακό για κάποιους, αλλά εμείς τουλάχιστον έχουμε την ευκαιρία να ζούμε σε μια γωνία του κόσμου όπου οι γυναίκες δεν τρομοκρατούνται από σκύλους σε συνόδευση μεγαλόσωμων ανδρών, αλλά καταφέρνουν να διεκδικήσουν θέσεις στην πολιτική. Πιθανότατα, αυτό δεν είναι απόλυτα υποκριτικό. Όπως είπε και ο ίδιος ο Ομπάμα, αν δεν έχεις έναν αληθινό φίλο δίπλα σου, δεν μπορείς να επιτύχεις πραγματική εξουσία.
