Τι είναι η τοξοπλάσμωση και πώς προκαλείται;
Η τοξοπλάσμωση είναι μια ασθένεια που προκαλείται από το παράσιτο Toxoplasma gondii και μεταδίδεται σε ζώα και ανθρώπους. Παρόλα αυτά, οι γάτες είναι οι τελικοί ξενιστές και φιλοξενούν το παράσιτο στην ενήλικη μορφή του. Η μετάδοση γίνεται με την κατάποση των παράσιτων (όπως από μολυσμένο νερό ή φαγητό). Οι γάτες εκδίδουν τα παράσιτα στα κόπρανά τους για περίπου 2 εβδομάδες μετά τη μόλυνση, αλλά στη συνέχεια δεν τα εκδίδουν ξανά. Πολλές γάτες δεν εκδηλώνουν συμπτώματα, παρά τη μόλυνση.
Ποια είναι τα νέα συμπτώματα της νόσου;
Μερικά από τα συμπτώματα της τοξοπλάσμωσης στις γάτες περιλαμβάνουν ανορεξία, κατάπτωση, πυρετό, απώλεια βάρους, απώλεια μυικής μάζας, νευρολογικά συμπτώματα και προβλήματα στα μάτια.
Πώς γίνεται η διάγνωση της τοξοπλάσμωσης;
Η διάγνωση της τοξοπλάσμωσης γίνεται με βάση τα κλινικά συμπτώματα, θετικά αποτελέσματα από ορολογικές εξετάσεις αίματος και εύρεση των παρασίτων σε κύτταρα ή με τη χρήση PCR τεστ (για παράδειγμα, σε εγκεφαλικό υγρό εάν η γάτα έχει νευρολογικά συμπτώματα). Η ορολογική εξέταση μόνο της αίματος δεν αρκεί γιατί πολλές γάτες θα προσβληθούν από το παράσιτο και θα αναπτύξουν αντισώματα, αλλά λίγες από αυτές θα έχουν κλινική νόσο που απαιτεί θεραπεία.
Υπάρχει θεραπεία;
Η γάτα μπορεί να λάβει ειδική αντιβιοτική θεραπεία, η οποία μπορεί να βοηθήσει στην ανακούφιση των συμπτωμάτων. Δυστυχώς, το παράσιτο παραμένει κρυμμένο στα ιστούς του οργανισμού ακόμα και μετά τη θεραπεία, και υπάρχει κίνδυνος επανεμφάνισης στο μέλλον.
Πώς μπορεί να προληφθεί η τοξοπλάσμωση στη γάτα;
Ο καλύτερος τρόπος για να αποφευχθεί η μόλυνση της γάτας είναι να μην τρώει ωμό κρέας, συμπεριλαμβανομένων των τρωκτικών ή των εντόμων που μπορεί να κυνηγάει αν είναι εξωτερική γάτα.
Μπορεί η τοξοπλάσμωση της γάτας να μεταδοθεί στον άνθρωπο;
Ο πιο συνηθισμένος τρόπος μετάδοσης της τοξοπλάσμωσης στον άνθρωπο είναι η κατανάλωση ωμών τροφίμων, όπως λαχανικά που δεν έχουν καλά πλυθεί. Ο κίνδυνος μετάδοσης της τοξοπλάσμωσης από τη γάτα στον άνθρωπο είναι μικρός. Για να μειωθεί περαιτέρω ο κίνδυνος μετάδοσης, ο κηδεμόνας της γάτας μπορεί να ακολουθήσει τις παρακάτω προφυλάξεις: πλύσιμο καλό χεριών μετά από επαφή με τη γάτα, να αποφεύγει τον καθαρισμό της αμμοδοχούς της γάτας αν είναι έγκυος ή ανοσοκατασταλμένος και να τεστάρει τη γάτα για αντισώματα. Οι θετικές γάτες έχουν ήδη μολυνθεί στο παρελθόν και είναι πιθανό να μην αποβάλουν ξανά τα παράσιτα στο μέλλον, οπότε δεν αποτελούν κίνδυνο μετάδοσης της νόσου. Αντίθετα, οι αρνητικές γάτες δεν έχουν μολυνθεί ακόμα και πρέπει να περιοριστούν στο σπίτι και να μην τρέφονται με ωμό κρέας για να μην μολυνθούν στο μέλλον.
*Κάθε ζώο είναι μοναδικό και οι ανάγκες του μπορεί να διαφέρουν από τα υπόλοιπα. Οι πληροφορίες που παρέχονται σε αυτόέχουν μόνο ενημερωτικό χαρακτήρα και σε καμία περίπτωση δεν υποκαθιστούν τη γνώμη του θεράποντος κτηνιάτρου. Συμβουλευθείτε τον κτηνίατρο του κατοικιδίου σας για να λάβετε καθοδήγηση σύμφωνα με τις ανάγκες του. Η Μαρία Λυράκη DVM MSc DipECVIM-CA MRCVS, Κτηνίατρος Ειδικευμένη στην Παθολογία του Σκύλου και της Γάτας, εργάζεται στην ΠΛΑΚΕΝΤΙΑ Κτηνιατρική Κλινική η οποία προσφέρει ολοκληρωμένη κτηνιατρική φροντίδα, με έμφαση σε εξειδικευμένες υπηρεσίες 2ης γνώμης.
Πηγή